طمع سیب چنان کرد زمین گیر شدیم

هجر فردوس کشیدیم و همی پیر شدیم

مرغ باغیم و لیکن به قفس افتادیم

بهر ازاد شدن دست به تزویر شدیم

راه را در گذر تند زمان گم کردیم

گاه روباه و گهی موش و گهی شیر شدیم

یادمان رفت که از عالم بالا بودیم

غرق در لهو و لعب گشته و دلسیر شدیم

ادمی نام نهادند که زاهد باشیم

ما به ابلیس رجوع کرده و تسخیر شدیم

الواریان