در فراغ روی تو باید به ندبه تکیه کرد

ای که در هجر تو دنیا خون دلها هدیه کرد

آه ما را داده دست ابر خورشید غروب

آب دریا شور شد از بس برایت گریه کرد

خاک ها در هروله زیر قدومت می روند

کوه هم از حزن در آدینه هایت شکوه کرد

بلبل از هجر تو سر بر باغ بی گل می نهد

دوریت بازار اشک و غصه ها را سکه کرد

اشک هایم رو به پایان می رود اقا ببین

اشک رفت و خون دل از دیدگانم چکه کرد

علی الواریان