تقدیم به روح بلند حاجی شهید منا محسن حاجی حسنی

ایه ایه خواندی و با ربنایت پر زدی

در منا افتادی و در خون خود پرپر زدی

با طنین صوت خود با نغمه ی داودیت

تا خدا رفتی و طعنه بر شب باور زدی

روی دست اسمان، خود را مجسم کرده ای

باب وصل عاشقی را با شهادت در زدی

دیده ها را یک به یک با شبنم هجران خود

شسته ای و داغ خود را بر دل مادر زدی

دوستانت هر کجا اینگونه لب وا می کنند

تشنه رفتنی سر به شاه تشنه ی بی سر زدی

الواریان