دست دل نیست که از بوی تو بیتاب شده

یا خجل از رخ پر نور تو مهتاب شده

همه از خاصیت گوشه چشمان شماست

که دل حیدریون یکسره شاداب شده

یا همین چفیه که گردن بنهادی اقا

بین عشاق ولا مظهر اداب شده

یا که در اول آبادی شهر عرفا

نام والای شما سردر هر باب شده

دست من نیست که در کنج خیالم هر دم

عکس لبخند علی وار شما قاب شده

یا ز انفاس پراز مهر شما وقت سحر

گوشه چشم همه زمزم هر آب شده

دست دل نیست نه اقا به خدا کار خداست

این فضایل همه از عشق به ارباب شده

از همین روضه هرساله در خانه توست

وهمان عشق حسین است که نا یاب شده

این وجاهت که شما در همه عالم داری

نظری بوده که از صاحب سرداب شده

الواریان