سکوت بود و نسیمی ز خانه ی مولا

ترنم لب عاشق  حسین ،علی ،سقا

ترنم شب رویایی پر از احساس

نشسته بر تن گلبرگ عالم معنا

شکست بهت نگاه نشسته بر دنیا

به موج گریه ی عباس و خنده ی اقا

به ازدحام طنین صدای هر بوسه

گلی جوانه زده بر لبان ثارالله

رسید کاشف کرب و  پناه از بالا

رسید قوت قلب حسین ، علی ، زهرا

دوباره خنده ولیکن به صورت سقا

دوباره گریه ولیکن به صورت مولا

حسین در تب چشمان پر غم بابا

علی و فکر حسین و غروب عاشورا

علی الواریان