چشم من راز نگه دار شکیبایی کن

دل من کم به سخن آ و تمنایی کن

وتو ای پای خودت را به سکون جاری کن

سر شوریده نرو صبر کن اقایی کن

دست من کم به سر دامن او راه برو

سینه فریاد مکن تکیه به تنهایی کن

نای من ناله مکن بر سر من داد مکش

قدری ارام بگیر بعد تو شیدایی من

تا که از جانب معشوق پیامی برسد

خو با موج غم و دیده ی دریایی کن

الواریان