بغض در همهمه ها را تو چراغانی کن

با دلم انچه که خود خوانی و می دانی کن

طاق نصرت زده هر کوچه تمنا دارد

شب خوشحالی ما را شب روحانی کن

تو خودت منتظر منتظرانت اما

از شب ندبه تو هر انچه که می خوانی کن

مثل مویی که به دست نفس باد نشست

دل ما را تو خودت مست پریشانی کن

با نگاهی که نشستست به پیشانی صبح

شب امید بشر را شب عرفانی کن

الواریان