نور سخنت را قمر و ماه ندارد

کس چون غم تو غصه جان کاه ندارد

نه فلسفه ای نه سخن حق و رسایی

جز کشتن تو آل ستم راه ندارد

از ظلم و ستم گفتی و ملحد بهراسید

طاغوت زمان طاقت یک آه ندارد

قومی که فقط بغض علی روی دلش بود

جز دغدغه پول و زر و جاه ندارد

تو شهد شهادت به لبت بود و پریدی

دنیا به خود امد که شبش ماه ندارد

خون تو گریبان سعودی به کف ارد

این حکم الهییست جزاین راه ندارد

علی الواریان